Artefakty z epoki brązu są pierwszymi dowodami ludzkiej aktywności na Königstein.
Königstein w średniowieczu
1233
W akcie prawnym króla Wacława I. czeskiego znajduje się wzmianka o hrabim "Gebhard vom Stein", co prawdopodobnie odnosi się do Königstein. W tym czasie obszar ten należał do królestwa czeskiego.
1241

Pierwsze wystąpienie pełnej nazwy "Königstein" w górnołużyckim akcie granicznym który Wacław I. "in lapide regis" (łacin.: na kamieniu króla) pieczętuj
1359

Cesarz Karol IV zatrzymuje się w zamku Königstein, który odtąd znany jest jako "Kaiserburg" (Zamek Cesarski).
1406/ 1409

W czasie wojennej potyczki (Dohnaische Fehde) budowla przechodzi w ręce Wettinów (saski ród władczy)
1459
Umowa z Eger legalizuje prawnie istniejący stan własnościowy twierdzy.
1516
Rozbudowa twierdzy
1563

Na rozkaz księcia elekta Augusta (1526-1586) wierci się pod kierownictwem mistrza górnictwa z Freibergu Martina Planera najgłębszą studnię w Saksonii o głębokości 152,5 metrów. Zzabezpieczenie zaopatrzenia w wodę jest ważnym warunkiem do budowy twierdzy.
1588

Na twierdzę przybywa pierwszy więzień Państwowy, Dr. Martin Mirus.
Do 1922 r. Königstein było najważniejszym więzieniem państwowym w Saksonii. Lista więźniów obejmuje ponad 1000 nazwisk.
1589

Książę elekt Christian I. rozkazuje rozbudowę zamku na miarę twierdzy krajowej; do 1594 r. powstają między innymi brama wejściowa, stare koszary, zamek Christiansburg (Friedrichsburg) i stara zbrojownia; w kolejnych stuleciach następuje na bieżąco modernizacja budowli obronnych, co spowoduje że żaden wróg nie odważy się zaatakować. Z powodu gwarantowanego bezpieczeństwa przed zdobyciem twierdzy przez wrogie wojska w nie spokojnych czasach sascy Królowie szukają schronienia za grubymi murami twierdzy i przechowują tutaj dzieła sztuki oraz skarb Państwowy. Z powodu pięknej okolicy twierdza jest również ulubionym miejscem wycieczkowym dla dworu saskiego i miejscem organizowania licznych festynów.
Twierdza w XVII wieku
1610
Egzekucja komendanta twierdzy Wolfa Friedricha Beona za defraudację dóbr twierdzy i wylesianie lasów twierdzy.
1619

Ze względu na swoje malownicze położenie Königstein jest również ulubionym miejscem wycieczek dworu i miejscem licznych uroczystości. Uroczysta inauguracja odnowionego Johann-Georgen-Burg odbyła się w obecności elektora Johanna Georga I z Saksonii. Na terenie Königstein wznosi on kolejne prestiżowe budowle, takie jak Zamek Magdaleny i Salę Imprezową (Johannis-Saal).
1639

Szwedzi najeżdżają Saksonię. Mijają Königstein i podpalają miasto Königstein.
Coroczny spektakl militarno-historyczny z fikcyjnym podbojem:
"Szwedzi podbijają Königstein"
1676
Wiek Augustyński
1698

Pierwsze odwiedziny rosyjskiego cara
Po raz drugi odwiedza twierdzę w 1712 roku. Sascy władcy często podróżowali do twierdzy Königstein z wybitnymi gośćmi w celach rozrywkowych.
1706

Późniejszy współwynalazca europejskiej porcelany, Johann Friedrich Böttger, przybył do Königstein po raz drugi na rozkaz Augusta Mocnego. Był już tu więziony przez 3 miesiące w 1702 roku.
1725

Na życzenie Augusta Mocnego bednarze budują największą beczkę do wina (pojemność 238.600 litrów) która stoi do 1819 r. w piwnicy zamku; w prestiżowym wyścigu o wybudowanie największej beczki August Mocny zwycięża z Księciem elektem "von der Pfalz" (beczka konkurent stoi jeszcze dzisiaj na zamku w Heidelbergu)
Dziś w Piwnicy z ogromną beczką na wino:
Nowoczesna replika beczki - multimedialna instalacja artystyczna
1737

Tymczasowe zakończenie rozbudowy twierdzy pod rządami elektora Fryderyka Augusta II. Rozpoczęto prace nad militarnym wzmocnieniem obrzeży twierdzy. Dzięki wielu nowo powstałym koszarom, magazynom prochowym i teraz wreszcie bomboszczelnemu domowi studni, Königstein osiągnął swój największy stan rozbudowy.
1756
Königstein w czasach napoleońskich
1806

Saksonia staje się królestwem i dołącza do Konfederacji Reńskiej, sojuszu państw niemieckich założonego pod rządami Napoleona. Königstein staje się twierdzą Konfederacji Reńskiej.
1813

Napoleon przeprowadza inspekcję Twierdzy Königstein a twierdza stała się ważnym elementem jego dalszych planów strategicznych.
1815
Po Kongresie Wiedeńskim Saksonia traci ponad 50% swojego terytorium. Königstein jest teraz jedyną twierdzą pozostającą w posiadaniu Saksonii i dlatego została wzmocniona przez rozbudowę kilku budynków.
Niespokojne czasy w XIX wieku
1848

Czeladnik kominiarski Sebastian Abratzky wspina się na Königstein boso przez szczelinę w skale. Jego jedyny jak dotąd "podbój" twierdzy zakończył się kilkudniowym pobytem w więzieniu.
1849

Wczasie Powstania Majowego w Dreźnie Twierdza Königstein służy ponownie jako kryjówka dla rodziny królewskiej po zakończeniu nieudanego powstania w twierdzy więzi się ujętych rewolucjonistów.
1866
Twierdza pod koniec XIX wieku
1870/1871
Po raz pierwszy w historii w Königstein zostaje założony obóz dla francuskich jeńców wojennych. Zwykli żołnierze muszą przywieźć do twierdzy ziemię do budowy nowych wałów baterii.

Königstein jest jedyną saksońską twierdzą, która została włączona do nowego systemu twierdz cesarskich i dlatego jest intensywnie rozbudowywana po raz ostatni w swojej historii, tym razem głównie pod ziemią, tworząc system obrony twierdzy.
1874

Słynny niemiecki socjaldemokrata August Bebel zostaje przewieziony do Königstein na trzy tygodnie jako więzień stanu.
1913
Niemiecki Reichstag usuwa stanowisko komendanta z budżetu wojskowego, co skutkuje zniesieniem statusu twierdzy dla Königstein.
Od dwóch wojen światowych
do założenia muzeum
1914
1921

W Lazaret Pokojowym zostaje utworzony szpital uzdrowiskowy dla Reichswehry.
1922

Ostatni więzień państwowy zostaje zwolniony 3 czerwca. Był więziony przez 10 dni za "pojedynek z użyciem śmiercionośnej broni".
1939

Podczas II wojny światowej twierdza po raz trzeci stała się obozem jenieckim, początkowo dla polskich, a następnie francuskich oficerów i generałów.
1942

Henri Giraud jest jedynym francuskim generałem, który uciekł z obozu jenieckiego dla oficerów do neutralnej Szwajcarii podczas II wojny światowej.
1945
Pod koniec II wojny światowej siły okupacyjne przekazały dowództwo francuskim jeńcom wojennym. Później obóz jeniecki zostaje ewakuowany przez amerykańską jednostkę specjalną, a twierdza zostaje zajęta przez Armię Czerwoną, która zakłada szpital wojskowy na Königstein.
1949

Twierdza Königstein służy jako poprawczak dla politycznie nie wygodnej młodzieży oraz dla osób, które w wyniku zawirowań wojennych popełnili przestępstwa, tutaj zostaną oni wychowani i wykształceni.
1955

Po utworzeniu Muzeum Twierdzy Königstein, obszar o powierzchni 9,5 hektara staje się dostępny dla publiczności jako muzeum plenerowe związane z historią militarną.
1957

Po raz pierwszy wystawy będą prezentowane jednocześnie w pięciu budynkach twierdzy.
1965
Twierdza po zjednoczeniu Niemiec
1991
Twierdza Königstein staje się własnością Wolnego Państwa Saksonii i zamkiem państwowym. Opracowana zostaje kompleksowa koncepcja wykorzystania.
1992

Na podstawie tej koncepcji rozpoczynają się szeroko zakrojone prace budowlane związane z nawadnianiem i odwadnianiem twierdzy. Po tym następuje całkowita renowacja wielu budynków, takich jak koszary i Zamek Fryderyka.
1997

W trakcie renowacji studni wypompowano 160 000 litrów wody i po raz pierwszy od 1569 r. ludzie stanęli na dnie studni o głębokości 152,5 metra.
2000
Twierdza zostaje oddzielona od stowarzyszenia państwowych operacji zamkowych i staje się niezależną spółką operacyjną Wolnego Państwa Saksonii.
2003

Spółka operacyjna zostaje przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością non-profit (gGmbH).
2005

W ramach kontynuacji prac renowacyjnych powstanie m.in. winda panoramiczna i restauracja "In den Kasematten" (w kazamatach)
2015

Otwarcie pierwszej stałej wystawy poświęconej historii Königstein "In Lapide Regis" w całkowicie odnowionych pomieszczeniach Domu bramnego (Torhaus) i Objektu obronnego (Streichwehr).