Wystawa w Domu Studziennym
Historia powstania studni i techniki wydobywania wody
Od 9 lutego 2018 roku pomieszczenia muzealne Domu Studziennego kryją w sobie nowe atrakcje. 20 lat od otwarcia, utworzona w lutym 1998 r. dotychczasowa wystawa została zmodyfikowana i technicznie zmodernizowana.
Głęboka na 152,5 m studnia na twierdzy Königstein jest najgłębszą tego rodzaju studnią w Saksonii i drugą pod względem głębokości studnią w Niemczech. Jej powstanie w latach 1566 - 1569 zawdzięczamy księciu Augustowi, który zlecił budowę studni, aby zapewnić przyszłej twierdzy niezależne dojście do wody. Pracy podjęli się górnicy z Rudaw pod kierunkiem Martina Planera. Ślady górniczych kilofów do dzisiaj widoczne są na ścianach studni.
Nowy model w skali 1:10 pokazuje sposób, w jaki górnicy z Marienberg wykuwali studnię przed 450 laty.
Największymi atrakcjami wystawy nadal pozostają jednak bezpośredni wgląd do oświetlonego wnętrza studni oraz pokaz techniki wydobywania wody przy pomocy silnika elektrycznego z roku 1911.
Trailer: Biermann-Jung Kommunikation & Film
Teraz proces ten obserwować można również z sąsiedniego pomieszczenia: wszystko, co dzieje się w pomieszczeniu ze studnią jest rejestrowane przez kamerę i transmitowane na dużym ekranie.
W okresach, kiedy woda nie jest wydobywana, prezentowany jest film ze zjazdu w głąb studni. Na dużych ekranach zobaczyć można wówczas fascynujące ujęcia z szybu studni.
Od końskiego kieratu do silnika elektrycznego
Początkowo woda ze studni wydobywana była przy pomocy techniki znanej z górnictwa, czyli napędzanego przez konie kieratu. Ruchomy model obsługiwany na korbkę w przystępny sposób obrazuje sposób działania tego urządzenia.
W wieku XVII miejsce kieratu zastąpiło koło deptakowe o średnicy 7 metrów. Codziennie czterech mężczyzn musiało zrobić 28.000 kroków, aby 36 razy wciągnąć na górę beczkę z wodą. Oryginalnej wielkości kopia koła deptakowego ukazuje jego prawdziwe rozmiary. Prezentowana animacja filmowa obrazuje monotonną pracę wyznaczonych do obsługi koła chłopów pańszczyźnianych, więźniów czy żołnierzy z garnizonu.
Z czasem energię potrzebną do wydobycia wody zaczął dostarczać silnik parowy (od 1871 roku) i silnik elektryczny (od 1911 roku). W roku 1967, w wyniku przyłączenia twierdzy do sieci wodociągowej, przestano pobierać wodę ze studni. Technika wydobywania wody przy pomocy silnika elektrycznego z roku 1911 demonstrowana jest od 1997 roku.
Dom studzienny
Aby zapewnić ochronę niezbędnemu do życia ujęciu wody, krótko po ukończeniu budowy studni wzniesiono nad nią drewniany budynek.
Również kolejne budowle wznoszone były wyłącznie ze zwykłego muru pruskiego. W razie ostrzelania twierdzy studnia uległaby niewątpliwie zniszczeniu.
Dopiero wzniesiony w roku 1735 i do dzisiaj istniejący dom studzienny przykryty został 4-metrowej grubości stropem piaskowcowym odpornym na uderzenie bomb burzących.
Pod koniec XIX w. wzmocniono strop dodatkową warstwą granitowo-betonową, wspartą na stalowych belkach.
Spędź urlop w dawnym mieszkaniu strażnika studni
W domu studziennym mieszczą się ponadto dwa mieszkania wakacyjne (dla 2-4 osób) do wynajęcia.
Informacje na temat wynajmu & rezerwacji